- z ogonem
- z ogonem {{/stl_13}}{{stl_8}}mod., pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'więcej niż; przeszło': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kilogram z ogonem. Tysiąc złotych z ogonem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
z ogonem
Look at other dictionaries:
odwracać – odwrócić [wykręcać – wykręcić] kota ogonem [do góry] — {{/stl 13}}{{stl 33}} zmieniać, wypaczać sens jakichś zdarzeń, czyjejś wypowiedzi (zwłaszcza swoich wcześniejszych obietnic), dokonywać fałszywej interpretacji czegoś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie odwracaj kota ogonem! Jeszcze wczoraj obiecywałeś mi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
diabeł ogonem — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}nakrył {{/stl 13}}{{stl 7}} coś się zapodziało, czegoś nie można odnaleźć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chyba diabeł ogonem nakrył moje okulary, nigdzie nie mogę ich znaleźć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… … Słownik frazeologiczny
ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
diabeł — 1. Czyhać jak diabeł na dobrą duszę «wyczekiwać na kogoś, czatować na kogoś, chcąc od niego coś uzyskać»: Czyham na ciebie jak diabeł na dobrą duszę, bo się cholernie nudzę, wpadnij do mnie, błagam. Roz tel 2001. 2. Diabeł ogonem nakrył «o czymś … Słownik frazeologiczny
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
merdać — ndk I, merdaćają merdnąć dk Va, merdaćnął, merdaćnęła, merdaćnąwszy «o psach: kręcić, machać, kiwać (ogonem)» Pies merdał radośnie ogonem … Słownik języka polskiego
wiewiórkowaty — + zool. wiewiórkowate «Sciuridae, rodzina gryzoni, głównie nadrzewnych (z długim ogonem), także naziemnych (z krótkim ogonem) obejmująca kilkaset gatunków, występujących na wszystkich kontynentach oprócz Australii» … Słownik języka polskiego
